در قهوه خانه نشسته ای کنار من و مشغول خواندن "بادبادک باز" هستی. هر از گاهی نگاهی به مانیتور من می اندازی و نظری می دهی. من ورقه دانشجوها را تصحیح می کنم و هر از گاهی برای مسخره بازی می گویم "این یکی خیلی خوشگل است، باید A بدهم". هر دفعه هم این را جدی می گیری و با آن لهجه آمریکائیت سعی می کنی اسم من را درست تلفظ کنی و با لحن تنبیهی می گویی "کاویییییی! دت ایز ا هیوج وایولیشن!" من هم توضیح می دهم که اینها خیلی بچه هستند برای من، شوخی می کنم و تو می گویی "لاو هپنز اوریور". بله! می بینم!