دو سه روز مانده است به شروع ترم... دل همه گرفته است به وضعی. روزها و شب ها را می گذرانم و زمان را از دست داده ام. گیج و گنگ تر از همیشه به روزهایی که در راهند فکر نمی کنم و بیشتر از همیشه در لحظاتی زندگی می کنم که هستم. همه در تغییرند و ما هم سعی می کنیم همراه همه تغییر کنیم. "زندگی در لحظه" بیش از اینکه یک روش باشد یک درمان موقت است.

هیچ نظری موجود نیست: