این واقعیت که ممکن است من به این زودی ها به سرزمین مادری سفر نکنم می تواند کمی ناراحت کننده باشد، هرچند که من چندان ناراحتی عمیقی را هنوز حس نکرده ام. وقتی از کشور خارج می شدم احساس می کردم که در نهایت ظرف دو سال باز خواهم گشت. اما گویا داستان به گونه ی دیگر شد. به هر حال ناراضی نیستم. یک حس بی سرزمینی یا بی ملیتی به من دست داده که با آن بسیار حال می کنم. مثل علف هرز که هر جایی می روید؛ آن طوری شده ام.

هیچ نظری موجود نیست: