این ویروس مونو یا همان مریضی بوسیدن (kissing disease) باعث شد من تا الان یک هفته خانه نشین شوم و چیزهای جدیدی را در دنیای اینترنت و تلوزیون کشف کنم. تویتر را خیلی وقت بود که شنیده بدم ولی وقت نمی کردم سری بهش بزنم و ببینم کارش چیست. خلاصه الان رسما تویتری شدم. از طرفی برای اولین بار در آمریکا شروع کردم به تلوزیون نگاه کردن و روزنامه کاغذی خواندن. فکر کنم تا پایان دوره مریضی زبانم به طرز چشمگیری بهتر شود.
چیزهای جدیدی هم در مورد شهر شهید پرور شارلوت کشف کردم. نان فروشی فرانسوی هست در این اطراف که بعد از سالم شدن می خواهم بروم و سری بهش بزنم. گویا مبل و صندلی دارد و می شود ساعت ها نشست و مطالعه کرد و نان خورد و شراب.
این هم صفصه من در تویتر:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر