این آهنگ "Hot N Cold" را که می شنوم یاد بزن برقص ها و لات بازی های زمستان پارسال می افتم، اصلا هم نمی دانم چرا، این آهنگ اصلا پارسال وجود نداشت.

یاد آن شبی افتادم که از رستوران عربی بیرون آمدیم و تو تازه خبر گرفتن شغل جدیدت را با ایمیل گرفته بودی. سر تا پایت خنده بود و بالا و پائین می پریدی. می گفتی باید امشب مست کنم، اتفاقا مست هم کردی و در دستشویی آن باری که "بار کاملا سفید پوستی" نامیده بودیش یک لیوان آّبجو را به قشنگی خورد کردی. توی ماشین که نشسته بودی اصرار داشتی عربی برقصی و اتفاقا تمام تلاشت را هم کردی و خوب هم از آب درآمد. مست که می شوی به اطرافیانت بسیار علاقه مند می شوی.

"!Oh man! you are awesome man"

حداقل چهار بار این را گفتی بدون اینکه من واقعا awesome باشم، حداقل آن شب که اصلا نبودم. خیلی هم اخلاقم خراب بود. حوصله شادی های تو را هم اصلا نداشتم. اگر بحث رفاقت و اینها نبود حتما می نشستم در همان رستوران عربی و با آن دو مرد جالبی که اهل آن کشور بودند بحثم را ادامه می دادم.

دارم به به این نتیجه می رسم که لازم نیست حتما آهنگ های همان دوره از زندگی را شنید تا به یاد آن دوره افتاد. آهنگ های متفرقه هم می توانند آدم را الکی الکی به یک دوره خاص ببرند. دوره رانندگی های دم صبح!