يك روز مي‌گذرد
خبري نيست از تو
و بعد هم دو و سه و چهار كه منطقي‌ترين ترتيب جهان هستند !
اما ترديد تو
و مكث برزخيت
چنان روزها را با اطمينان گام برمي‌دارد
كه گويي از چهار به چهل پريدن و حتا در سه درجا زدن هم برايش ممكن است !
مي‌بيني ؟!
روزهاي سكوت تو از هر لحاظ آزادند
و گويا بديهي‌ترين منطق را نيز به رقص آورده است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر